Nowe listy od Feliksa. Mały zając podróżuje po przeszłości. Tom 2

Być może zdążyliście poznać już Feliksa, małego pluszaka, który jest fanem podróży po świecie?

Po ostatniej wycieczce dookoła świata, Zosia postanowiła nie spuszczać pluszaka z oka.
Jednak „podczas ostatniej wycieczki klasowej wydarzyło się coś niesamowitego.

Nagle, w samym środku muzeum, przepadł jak kamfora Feliks.
Zosia bardzo się zmartwiła, bo poszukiwania nic nie przynosiły…aż tu nagle … pod starym obrazem w jednej z muzealnych sal leżała kolorowa koperta.

Uff, to Feliks przesłał wiadomość, że nic mu się nie stało, tylko nie potrafi wyjaśnić, jak obraz wciągnął go do środka i jest teraz w dziwnych czasach, gdzie nie ma samochodów, ludzie noszą dziwne ubrania jak z filmu „Robin Hood” i jeżdżą na koniach, trzymając miecz w dłoni.

Mama stwierdziła, że na pewno trafił do czasów średniowiecza.

W gabinecie dyrektora muzeum pełnym map, obrazów i książek Zosia otrzymuje kolejny list.
Feliks zdążył już znaleźć się na jakimś wybrzeżu, wygląda to na wioskę Wikingów.

Aby przybliżyć swojej przyjaciółce, co go zadziwiło, przesyła jej nawet narysowany przez siebie drakkar ze wszystkimi szczegółami.
Rodzice i rodzeństwo Zosi pomogli jej nawet zbudować taki statek w ogrodzie.

Zanim Feliks trafi znowu w objęcia Zosi, zdąży odwiedzić jeszcze kilka wspaniałych miejsc na Ziemi.
Pozna Indian i na własne oczy spojrzy na stado bizonów na ogromnej prerii.
Kraj wschodzącego słońca, przepiękne domy z przedziwnymi dachami oraz znaki, które zostały wymyślone przez kronikarza Żółtego Cesarza opisze w swoim liście z Dalekiego Wschodu.

W starożytnej Grecji będzie widzem prawdziwych greckich igrzysk olimpijskich i zwiedzi całe Ateny.

Okaże się, że drogę do domu Feliks odnajdzie dzięki epoce kamiennej, wśród jaskiniowców.

Listy od Feliksa. Nowe przygody. Mały zając odkrywa naszą błękitną planetę. Tom3

Hop, hop!
Tu Feliks, pluszowy zając, pasjonat podróży i mistrz w gubieniu się swojej przyjaciółce Zosi.

Być może znacie już go z wcześniejszych nieplanowanych podróży po świecie i czasach starożytnych.
Tym razem wyruszył w podróż na oczach Zosi, która chciała zbudować prawdziwy balon i unosić się nim wysoko do nieba.

Najpierw jednak skonstruowała go dla Feliksa i przez przypadek sznurek uwolnił się jej z ręki i balon odleciał wraz z Feliksem na pokładzie.

Drżała cała na samą myśl, że ukochanemu przyjacielowi mogłoby się coś stać.
Na szczęście Feliks wysłał do niej list, miał awaryjne lądowanie i znalazł się w planetarium, gdzie mógł oglądać gwiazdy, asteroidy i komety.

Jak się potem okazało, Feliks jest także bardzo ciekawym świata.
Oglądając pulpit sterowniczy rakiety księżycowej przez przypadek ją uruchomił i znalazł się na Księżycu.
Przysłał jej także zdjęcie Ziemi, które zrobił z rakiety.
Nie wiadomo jak wrócił na Ziemię, ale wylądował na biegunie północnym.

Hmm… warto mieć prawo jazdy na rakietę, prawda? Feliks spotkał tam prawdziwego niedźwiedzia polarnego, a nie pluszowego.
Nie widział go jeszcze nigdy.
Tak samo nie miał pojęcia po co morsy mają kły.

Teraz wie to już także Zosia.
Zanim Feliksowi uda się trafić do domu, długo będzie dryfował po oceanie i tygodniami widział wodę.
Trafi pod palmy i będzie zrywał orzechy kokosowe oraz nurkował.

Dzięki małemu podróżnikowi klasa Zosi pozna flagi alfabetu żeglarskiego.

Jeszcze dwa przystanki: las tropikalny w Ameryce Południowej i Środkowej oraz środkowa Australia i siup do domu!

Trudne tematy. Śmierć i pogrzeb

Nie każdy ma chęć na to, aby rozmawiać z dzieckiem o śmierci i przemijaniu.

Dochodzi się jednak do takiego momentu, gdy dziecko samo zadaje pytania, czasem ujawnia lęk o to, że rodzice umrą.

Może być on rozwojowy, ale na pewno trzeba na niego odpowiedzieć.

Dorośli sami mają też kłopot z myśleniem o śmierci i żałobie, więc trudno się wówczas dziwić, że dzieci tworzą swoje własne scenariusze, które mogą wyzwalać jeszcze więcej lęku.

„Ślady nasze zostawiamy. Historie różne opowiadamy. Tak obecność zaznaczamy i na zawsze ją pozostawiamy.”

Aby dziecko po stracie bliskiej osoby czy nawet zwierzęcia mogło z powrotem odbudować poczucie bezpieczeństwa i myślenie o swojej przyszłości potrzebuje przeżyć smutek, rozpacz i żal i wyrazić własne emocje.

Jeśli ten proces zostanie zablokowany, to dziecko przez długi czas może nie poradzić sobie z żałobą. Każdy rodzic wie, kiedy najlepiej zacząć oswajanie swojego dziecka z tematem przemijania, śmierci.

Temat niezwykle trudny dla dorosłych i dzieci, który warto wprowadzać etapami.

Maja dorasta. Niezbędnik dorastającej dziewczynki

Poznajcie zatem Maję.
Cześć! Jestem nastolatką, jak miałam 9 lat to odkryłam, że dojrzewam, kiedy zaczęła mnie boleć prawa pierś i mama powiedziała, że dojrzewam.

Poszłyśmy do pani pediatry, która wyjaśniła mi wszystko.
Co to są hormony, przysadka mózgowa, jajniki.

Wow! To brzmiało fascynująco i zrozumiałam, o co w tym chodzi. wiedziałam, że potrzebuje jeść więcej serów, jogurtów i pić dużo mleka, bo szybko rosnę, z tego samego powodu potrzebowałam więcej snu, niż do tej pory.

Tyle decyzji musiałam podjąć, jaki stanik nosić i od kiedy, czy golić się pod pachami.

Z koleżankami zastanawiałyśmy się, która pierwsza będzie miała miesiączkę i czy używać wtedy tamponów czy podpasek higienicznych.

Wiedziałyśmy już, co zrobić, żeby brzuch mniej bolał w tym czasie.

Wskocz do książki i zobacz, że dojrzewanie wcale nie jest takie przerażające, kiedy się wie, o co w nim chodzi.

Książka idealna do podsunięcia dziewczynkom u progu dojrzewania, stanowiąca tło do dyskusji.

Informacje w niej zawarte są krótkie, rzeczowe i trafiające w punkt najistotniejszych przemian w ciele i umyśle dziewczynki.

Ilustracje są pomysłowe i ciekawie przedstawione.

Zatem Drodzy Rodzice, o dojrzewaniu bez tabu!

Strażaczka

Każda mama to wyjątkowa osoba, potrafi łączyć ze sobą wiele zadań, zajmować się równocześnie mnóstwem różnych spraw.
Niektóre mamy wykonują zawody, które wydawałoby się są zarezerwowane dla tatusiów.

Być może znacie te mamy osobiście albo jesteście jedną z nich albo poznaliście już inną część serii, czyli Agentkę.

Tym razem spotykamy znowu 12 krótkich wierszyków o różnych mamach, które łączą trzy elementy: nazwa zawodu, co robi mama jako grabarka, czy dyrygentka, czy cukierniczka, jak to się łączy z jej zaangażowaniem w życie rodzinne.

Oczywistym jest przecież, że grabarka pracuje w koparce na cmentarzu, a dyrygentka kieruje orkiestra a w domu „gra pierwsze skrzypce”, cukierniczka ma władzę nad każdym tortem a wystarczy, że rzuci okiem na ogród i od razu pączkuje.

Warstwa tekstowa oraz ilustracje są pełne humoru i lekkości, skojarzeń do danego zawodu.

A czego Ty Czytelniku jeszcze nie wiesz o swojej mamie?

Co mi powiedział tata

Zaangażowany tata w życiu dziecka to skarb emocjonalny w rozwoju każdego dziecka.

Rozwijanie relacji wiąże się z zejściem z poziomu myślenia dorosłego do poziomu dziecka.
Rozumienie jego emocji i tego,co przeżywa staje się wówczas łatwiejsze.

Archibald jest chłopcem ciekawym świata i ludzi, jednak ma także wiele niepokojów, typowych dla okresu dziecięcego.

Może poznaliście już jego mamę w „Miłości” i siostrę w „Mojej młodszej siostrze”.

Tata chłopca swoją postawą i autorytetem daje Archibaldowi moc do pokonywania własnych słabości, co więcej pomoże mu przez to rozwijać się społecznie, przyswajać zasady, które w przyszłości pomogą mu istnieć w otoczeniu.

Tata reprezentuje tu świat myśli, gdy mama wcześniej świat emocji.
Tata prowadzi Archibalda przez jego dylematy, jak sobie poradzi, gdy będzie chciał wyruszyć w daleką podróż, jak już dorośnie.

Co, jeśli będzie wiało na morzu, jeśli zaleją go fale, jeśli będzie się czegoś bał, jeśli się zgubi albo poczuje samotny, jeśli poczuje się mały albo będzie mu smutno?

Tata z troską, zrozumieniem i dziecięcym językiem mierzy się z pytaniami syna i wędruje z nim po jego wyobraźni.
Chcecie dołączyć?

Gabryś w domu

 

Tym razem Gabryś został w domu.
Zaprasza Cię do swojego świata zabawek.

Lubi jeździć swoim pojazdem, a kiedy mu się to znudzi, to chętnie łowi drewniane rybki.

Na stoliku ułożył zwierzęta z farmy, na pewno widziałeś już je wszystkie.

Rozpoznajesz to zwierzę na ścianie w pokoju Gabrysia?
Ojej, Gabryś był tak zajęty zabawą, że nawet nie zauważył, że to już pora obiadu.

Chłopiec nabrał siły do dalszej zabawy i wdrapał się po swoje ulubione myszki, zaopiekował się Panem Stefanem-myszką, który był chory.

Nadszedł czas mycia zębów i kąpieli, po której  chłopiec powędrował do swojego łóżka.
Zasnął w towarzystwie ulubionych myszek.

 

Maria Montessori stała się ikoną nowoczesnej pedagogiki i edukacji dzieci.

Bliskie było jej myślenie, że należy obserwować dziecko, aby  podążać za jego aktualnymi zainteresowaniami, pytaniami, dopasowywać do nich pomoce dydaktyczne.

Doświadczanie świata, trenowanie wszystkich zmysłów, obcowanie z przyrodą, eksperymentowanie, kształtowanie młodego badacza przyrody to wszystko jest możliwe, jeśli po prostu pozwoli się dziecku badać otoczenie.

 



Intymne życie zwierząt

Katharina von der Gathen, edukatorka seksualna podjęła się odpowiedzi na trudne pytania:

I tak – czy w świecie zwierząt są geje i lesbijki?
Kto synchronicznie tańczy dla swojej przyszłej partnerki?
Mówi się, że przez żołądek do serca, ale w przypadku zimorodka zwyczajnego, to samiec przynosi smakołyki samicy a nie na odwrót.

Świat idzie do przodu!
Hmm… a czy wiecie kto seks stosuje jako transakcję wymienną na kamyki?
Koniecznie sprawdźcie na stronie 82.

Jak wygląda przyjście na świat u różnych zwierząt?
Co znaczy troskliwy tata i troskliwa mama w świecie kręgowców i bezkręgowców?

Czy jest możliwe wydać na świat miliony potomków?
Jak je wykarmić, to dopiero wyzwanie.

Wyobraźcie sobie, że jesteście małym niedźwiedziem polarnym albo krukiem albo gęsią czy kangurem.

Sprawdźcie jak by wyglądało Wasze życie jako dziecka.
W rodzinie także siła, przekonajcie się jak wygląda takie rodzinne życie, czy są niedzielne obiady? Wspólne uroczystości?

Jeśli chcecie poznać budowę anatomiczną penisów, wagin, ale nigdy nie pomyśleliście o tym, że w jednej książce wszystkie się zmieszczą, strony 67-73 są dla Was.

Ostatnie drzewo w mieście

Edward jest chłopcem, który mieszka w betonowym mieście, może być Twoim przewodnikiem i pokazać Ci wyjątkowe, magiczne miejsce, które jest jego jedyną radością.

Jest to… ostatnie drzewo w mieście, przy którym zapomina o całym świecie.

Nawet powietrze inaczej w tym miejscu pachnie.

Pewnego dnia skarb chłopca zniknął…
Co się wydarzyło?
Jak Edward sobie z tym poradzi?
Co zrobi bez namiastki zielonego świata?

Książkę wypełniają głównie ilustracje, które mówią o największej prawdzie, o której współczesny człowiek zapomina.

Kraina Uważności. Nietoperzyca Kaja i piękno uważności

Kaja jest nietoperzycą i niestety jest postrzegana przez innych stereotypowo, jako “dziwoląg”, no bo kto wisi do góry nogami i śpi w dzień a w nocy się bawi?

Kaja jest bardzo samotna, nie ma przyjaciół, chowa się w swojej jaskini nieopodal innych dzieci.

Odmienia ten stan przypadkowe spotkanie z kotką Wiktorią, która chce się z Kają zaprzyjaźnić i uważa ją za bardzo sympatyczne i wyjątkowe zwierzątko.

Kaja nie postrzega siebie jednak w ten sposób.
Wiktoria pokazuje jej, jak może poznać swoją siłę i jak może budować swoje poczucie własnej wartości.

Wyjątkową rolę odgrywają tu kamyczki z rysunkiem pięknego kwiatu, potężnej góry, spokojnego jeziora i błękitnego nieba.