Bookarnikowe serce zawsze wyczuwa, że za takimi wyjątkowymi ilustracjami jak tu, kryje się nietuzinkowa historia.
Nie pomyliłyśmy się i tym razem. Patrząc na tytułowego Igora, zrelaksowanego, odprężonego, zamyślonego w źdźbłach trawy uruchomiła się u nas osobista kotwica spokoju. Zawitała radość z samego obcowania z tą postacią.
Nie mogłyśmy więc powstrzymać się, aby otworzyć książkę… Na jej stronach spotkała nas istna celebracja! przygoda, ciekawość, poszukiwanie, towarzyszenie i rozmyślanie. Słowem kluczem dla bohatera wydaje się być tożsamość.
Igor (…) to jedyna rzecz, którą o sobie wie. Czytelnik może się dodatkowo dowiedzieć, że nie tylko potrafi żonglować nasionkami i gwizdać na liściu akacji, ale także wspinać się nawet na wysokie drzewa. Jest także bacznym obserwatorem zwierząt. Obserwacje te prowadzą go pewnego dnia do pytania: „Jak to możliwe, że dotąd nie spotkał nikogo, kto byłby do niego podobny”?
Igor postanawia więc wyruszyć w podróż w poszukiwaniu swojej tożsamości, korzeni, rodziny. Od tego momentu książka staje się baśniowym picture bookiem, gdzie słowa nie są potrzebne, obrazy malują kolejne odkrycia Igora. Okazuje się, że może i potrafi wyglądać podobnie do motyla, nietoperza, ryby… ale to nie daje mu poczucia, że odnalazł siebie. Dociera do wierzby, która wydaje się daje mu ukojenie, a na pewno rozumie jego potrzeby! Rodzi się między nimi przyjaźń, która trwa…która dała pewność, że wystarczy być prawdziwym sobą, indywidualnym i niepowtarzalnym, aby świat był bliżej nas.
Igor odbędzie z pewnością jeszcze nie jedną podróż wgłąb siebie. Ach! Ta książka to wielka metafora, punkt wyjścia do rozmów o byciu sobą, docenianiu swojego wnętrza.
Warto dodać, iż można pobrać dzięki książce ćwiczenia w języku polskim i ukraińskim.
Polecamy z serca!
