Opis
„Być porwanym przez piratów i trafić do kopalni to najgorsza rzecz, jaka się może przydarzyć dziecku.”
Skandynawska literatura pokazuje świat na dziecięcy sposób, ale nie jest on ani prosty, ani jednostajny, ani jednowymiarowy.
W tym właśnie tkwi jej niezwykłość, która jest nie do przecenienia, bo sprawia, że książki czyta się sercem, przeżywa się je emocjonalnie i wynosi się z nich przepiękną lekcję.
Dziesięcioletnia Siri mieszka na Wyspie Niebieskiej razem z tatą i siostrą Miki, a historia ta jest o jej wyprawie na Ocean Lodowy.
Kiedy urodziła się młodsza siostra Siri, Miki, mama mogła trzymać ją w ramionach tylko tydzień, ponieważ w wyniku powikłań po porodzie umarła, a dziewczynkami zajął się tata, który wychowywał córki w duchu dalekim od konsumpcjonizmu i zachłanności.
,,(…)Tata uważał, że nie wolno zabierać naturze więcej, niż to absolutnie konieczne. Wszystko inne to zachłanność”.
Obie siostry były bardzo blisko siebie, Siri często opowiadała młodszej siostrze legendy przed snem.
Jedną z nich była opowieść o Kapitanie Biała Głowa, żeglującym na pokładzie Białego Kruka, który według legendy porywa dzieci i zmusza je do pracy w kopalni diamentów.
Miki bała się tych opowieści, dlatego też, kiedy dziewczynki wybrały się po jedzenie, Miki nie chciała zostać sama.
Siri wyśmiała młodszą siostrę, ale kiedy Miki chwilę później została porwana przez Białą Głowę i wtrącona do Śnieżnego Kruka, Siri nie miała wątpliwości, że wyruszy jej na ratunek, gdzie czeka ją spotkanie oko w oko z siejącymi strach piratami.
Nasza bohaterka stanęła oko w oko również z opowieściami przerażającymi o Żaglach, pewnej osadzie, „do której piraci i hołota wszelkiej maści zlatywali się jak muchy do talerza z resztkami śledzia.
W miejscu, do którego zmierzali ci, co chcieli odszukać Białą Głowę.”
Odnalezienie piratów i miejsca, w którym znajdowała się kopalnia wcale nie było łatwym zadaniem.
Na szczęście Siri nie musiała doświadczać przygód w pojedynkę.
Na swojej drodze poznaje Fredrika, który „ma strzelbę i jest duży, tak silny, że umie podnieść trzy worki kaszy na wyprostowanym ramieniu” i który tak jak Siri, stracił siostrę, którą lata temu porwał Biała Głowa.
Podczas swojej wyprawy Siri doznała wielu dylematów moralnych, lojalności, dotrzymywaniu danego słowa.
„Czułam się jak w potrzasku, rozdarta między jednym dzieckiem a drugim. Każde z nich mnie potrzebowało.
To była sytuacja bez wyjścia. Tak przynajmniej sądziłam.”
Co pomogło Siri dokonać wyboru?
Opowieść, choć przeznaczona już dla nieco starszych Czytelników (od 9 lat), otwiera przestrzeń do rozmowy o tym czym jest zaufanie, strach, odpowiedzialność, dobro, zło, zadośćuczynienie, honor i bezwarunkowa przyjaźń.
Książka przynosi także wiele refleksji.
Połączenie dziecięcego świata fantazji, niebezpieczeństwa, strachu, odwagi, zaufania, miłości i prawdziwego poświęcenia sprawia, że opowieść jest bardzo wciągająca, czyta się ją jednym tchem i ma ochotę na więcej.
Piękna, mądra, ważna i na długo zapadająca w pamięć lektura.
