Opis
Wszystkie emocje są potrzebne i ważne.
Nie ma emocji negatywnych, niektóre są tylko trudne – do przeżycia, opisania, porozmawiania.
Trzeba nauczyć się z nimi żyć, oswajać je i umieć nazywać – bo świat jest ich pełen.
Dlatego warto rozmawiać z dziećmi także na tematy, które z pozoru wydają się nam – dorosłym – trudne.
,,Czy umiesz gwizdać, Joanno” to refleksyjna i piękna zarazem historia, która zachęca do rozmów na temat marzeń, bliskości i odchodzenia jednej ze stron.
Bohaterem opowieści jest Bertil, którego marzeniem jest mieć dziadka. Dlaczego?
Z opowieści jego przyjaciela, Ulfa wynika, że dziadek to jest ktoś!
Tylko skąd takiego dziadka wziąć?
Wiecie gdzie znajdziemy duuuużo dziadków?
Tak! Dobrze myślicie – w domu starców!
Tam też zabrał Bertila Ulf w nadziei na znalezienie odpowiedniego dziadka dla swojego najlepszego przyjaciela.
Tak właśnie nasz bohater poznał swojego dziadka Nilsa, który nad wiadomością o nowym wnuku przeszedł dość szybko do porządku dziennego. Nie tylko z uwagi na doskwierającą samotność, ale i zapewne z uwagi na chorobę Alzheimera, która płata mu figle z pamięcią.
Historia niezwykłej przyjaźni, nadziei płynącej ze spotkania z drugim człowiekiem, ale i o pożegnaniu, które przychodzi bezlitośnie.
