Opis
Tytułowy Edzio to utalentowany wiewiór z artystyczną duszą. Zamieszkuje środkowe piętro pewnego kasztana. Prowadzi samotne życie, ponieważ czuje ogromną nieśmiałość, która towarzyszy mu dzień i noc. Zatem swój czas wykorzystuje na smażeniu konfitur i czytaniu książek przygodowych i robieniu pomponów z włóczki w swoim malutkim i schludnym mieszkaniu.Edzio ma sąsiada, puchacza Jerzego, który nad nim mieszka. To jest dopiero podróżnik, ciekawy świata, rzadko go można spotkać w domu. Jest urodzonym kostiumologiem, zbiera mech, korę drzew, liście i piórka i tworzy kostiumy dla siebie na różne okazje. Wkłada je starannie do różnych pudeł, gdzie czekają na swoją kolej. Uwielbia się przebierać za biedronkę, bobra, misia czy jaszczurkę.
Parter kasztana zamieszkuje rozrywkowy i towarzyski miś Antoni. Jest mistrzem w organizowaniu przyjęć, które uwielbiają mieszkańcy lasu. Edzio jest bardzo ciekawy, jakby to było wziąć udział w takim balu. Ten miły gwar, śpiewy, tańce brzmią naprawdę przyjemnie i zachęcająco. Rozpoczyna się właśnie kolejne przyjęcie. Przez głowę wiewióra przebiega myśl, żeby chociaż rzucić okiem. Szybko jednak wyrzuca ją z głowy. Gotowy do snu, właśnie ma gasić światło, gdy ktoś puka do jego drzwi. To Jerzy, sąsiad, poczuł zapach konfitury:) To spotkanie odmieni punkt widzenia Edzia na sąsiadów i swoją nieśmiałość. Zdecyduje się pójść na przyjęcie. Sprawdźcie, jak się ono potoczy…
Ciepłe ilustracje, puszysta wręcz i bardzo empatyczna opowieść z zapachem konfitury w tle. Jak odczarować swoją nieśmiałość? Jak znaleźć wyjście ze swojej bezpiecznej skorupki i podjąć decyzję o poznawaniu świata? Jak czerpać radość z bycia razem z przyjaciółmi? Jak realizację swoich pasji i nieśmiałość przed kontaktami z innymi można przekuć na bycie wśród przyjaciół?